من هوشنگ پارسایی از استان فارس به خاطر فعالیتهای سیاسی که با سازمانهای مخالف جمهوری اسلامی در ایران داشتم و مدت های زیادی در ایران هم مخفیانه زندگی کرده بودم سال 2008 با هزاران سختی و مشکلات توانستم از ایران خارج و در نهایت به کشور نروز برسم و در نروژ درخواست پناهندگی دهم متاسفانه دولت نروژ درخواست پناهندگی من که صد در صد در ایران اعدام بودم را رد کرد و من بخاطر اینکه جانم در ایران در خطر بود مجبور شدم دست به اعتصاب غذا بزنم و لبهای خودم را بدوزم.
الان مدت هفت سال است که در کمپ زندگی میکنم و در شرایط بسیار سخت و بحرانی هستم و دوباره میخواهم اعتصاب غذا کنم تا به حقوق پناهندگی و این همه بی عدالتی در حق من رسیدگی شود و تا زمانیکه به حقوق پناهندگی من رسیدگی نشود اعتصاب غذا را نخواهم شکست حتی اگر در اعتصاب غذا جانم را از دست بدهم.

https://www.youtube.com/watch?v=dUEYMu3hySs&feature=youtu.be